Okna drewniane produkowane przez firmę CDM mają wiele zalet, które powodują, że ich użytkowanie powinno być łatwe i przyjemne. Wyposażone są w wysokiej klasy okucia obwiedniowe, termoizolacyjny zestawy szybowy, akrylową powłokę lakierniczą o podwyższonej odporności na niekorzystny wpływ warunków atmosferycznych. Montaż stolarki powinien być wykonywany przez wyspecjalizowane ekipy montażowe posiadające odpowiednie doświadczenie i wiedzę fachową. Poniżej przedstawiamy podstawowe etapy montażu stolarki zapewniające sprawne i prawidłowe przeprowadzanie robót montażowych:

• sprawdzenie i przygotowanie otworu w murze,
• ustawienie okna w otworze,
• zamocowanie ościeżnicy w murze,
• wykonanie izolacji wokół ościeżnicy,
• regulacja okuć.

1. Sprawdzenie i przygotowanie otworu w murze

Każde wbudowywane okno powinno być wstawiane w gotowy już otwór w murze. Niedopuszczalne jest obudowywanie ościeżnicy okna murem w trakcie jego stawiania, wykorzystanie ościeżnicy jako element szalunku do wykonania nadproża ściany nad oknem. W wyniku takiego wbudowania okno jest ciasno osadzone, bez żadnych luzów, bez właściwej izolacji, a co gorsze naprężenia z konstrukcji murowej przenoszone są przez okno, powodując nieprawidłowe jego funkcjonowanie. Otwór w murze powinien być zatem szerszy o 3–5 cm od szerokości ościeżnicy (po 1–3 cm z każdej strony) oraz wyższy o 5-8 cm (1–2 cm od góry i 1–6 cm od dołu). Kąty otworu powinny mieć 90 stopni, a przekątne nie powinny się różnić o więcej niż 1 cm, co można sprawdzić choćby za pomocą taśmy lub sznurka. Jeżeli otwór w murze jest większy od zalecanego, wówczas zużywa się bezzasadnie więcej materiału izolacyjnego, a jeżeli kąty nie są proste, może to spowodować „przekoszenie” ościeżnicy. Wszystkie powierzchnie wewnętrzne otworu powinny być gładkie, bez ubytków, a warstwa izolacji wewnętrznej powinna wystawać poza powierzchnię ściany w ościeży. Dolna powierzchnia otworu powinna być jednolita, równa, zbudowana z warstwy przewiązanego materiału, na którym stabilnie można oprzeć okno.

2. Ustawienie okna w otworze

W celu ułatwienia manipulowania oknem w trakcie obsadzania należy zdjąć skrzydła i posługiwać się samą ościeżnicą. Dla głębokości osadzenia okna i jego progu w otworze murowym istotne jest, aby izoterma punktu rosy (10°C) dla muru przechodziła przez to okno. Tylko wówczas unikniemy zjawiska skraplania się pary wodnej na wewnętrznej stronie okna. W murze warstwowym izolowanym wełną mineralną lub styropianem izoterma ta ograniczona jest zazwyczaj warstwą materiału izolacyjnego, dlatego też na jego wysokości (a właściwie głębokości otworu) powinno montować się okno. Po ustawieniu ościeżnicy na progu należy poziomnicą ustawić poziom i pion boków ościeżnicy i we właściwym położeniu zaklinować klinami dystansowymi i podporowymi (rys. 3). W ościeżach tynkowanych wskazane jest przerwanie ciągłości pomiędzy tynkiem zewnętrznym i wewnętrznym, najlepiej za pomocą warstwy izolacyjnej.

3. Zamocowanie ościeżnicy w murze

Firma CDM zaleca mocowanie okien za pomocą systemowych kotew do montażu okien drewnianych (rys. 1). W żadnym wypadku nie należy stosować kotew montażowych od okien PCV. Kotwy mocuje się do ościeżnicy jeszcze przed jej ustawieniem w otworze, w odległości 15 cm od każdego narożnika, odstęp pomiędzy kolejnymi kotwami powinien być nie większy niż 700mm (rys. 2). Kotwy powinny być montowane w ościeżnicy wkrętami do drewna 3,5×40 mm. Po wstępnym osadzeniu ościeżnicy i jej zaklinowaniu mocujemy kotwy do muru wykorzystując w tym celu kołki rozporowe. Należy pamiętać aby każda kotwa była zamocowana do muru na dwa kołki rozporowe, z wyjątkiem przypadku gdy kotwa montowana jest do muru żelbetowego, w takim przypadku dopuszcza się stosowanie jednego kołka rozporowego.

4. Wykonanie izolacji okna

Okno drewniane charakteryzuje się izolacyjnością cieplną Uw=0,9–1,6 i wysoką szczelnością na przenikanie wody i wiatru. Chcąc te parametry zachować dla całego otworu, należy tak uszczelnić szczelinę pomiędzy ościeżnicą a murem, aby była ona odporna na przenikanie zimna i wody. W tym celu najczęściej wykorzystuje się obecnie poliuretanowe pianki montażowe, które po nałożeniu do szczeliny pęcznieją całkowicie ją uszczelniając. Istnieje w tym przypadku niebezpieczeństwo, że niewprawnie dozując ilość pianki w szczelinie można spowodować, że jej nadmiar nie znajdując ujścia na zewnątrz może odepchnąć ościeżnicę od muru, co objawia się wybrzuszeniem. Aby temu zapobiec należy przede wszystkim stosować niskorozprężne pianki poliuretanowe, a dodatkowo podczas uszczelniania drzwi balkonowych w połowie wysokości drzwi włożyć wyporę zabezpieczoną tak, aby nie uszkodzić ościeżnicy okna. Zawsze jednak należy pamiętać o tym, że pianka montażowa jest jedynie materiałem izolacyjnym i niedopuszczalne jest stosowanie jej jako jedynego materiału mocującego okno z murem. Warstwa izolacyjna wokół ościeżnicy powinna być jednolita, bez przerw, o jednakowej grubości. Po zewnętrznej stronie wzdłuż szczeliny powinna być również wykonana warstwa izolacji przeciwwodnej, szczególnie starannie wykonana wzdłuż dolnej ramy, naroży i styku z obróbką blacharską. Materiałem do wykonania tej izolacji są kity trwałe plastyczne np. silikonowe. Po utwardzeniu się piany poliuretanowej należy usunąć kliny dystansowe i pozostawić kliny podporowe. Ponownie sprawdzamy pion, poziom i przekątne ościeżnicy i uzupełnić otwory powstałe po usuniętych klinach pianą poliuretanową.
Firma CDM w celu uniknięcia zabrudzenia okna pianą poliuretanową zaleca oklejenie ościeżnicy papierową taśmą. Należy pamiętać, że musi to być specjalna taśma do oklejania powierzchni akrylowych, którą trzeba usunąć natychmiast po uszczelnieniu okna pianą poliuretanową. W celu poprawy parametrów izolacyjności cieplnej zalecene jest zastosowanie dodatkowego uszczelnienia w postaci taśmy paroszczelnej od wewnątrz i taśmy paroprzepuszczalnej od zewnątrz.

5. Regulacja okuć

Okna CDM wyposażone są w okucia obwiedniowe ryglujące skrzydła okienne w kilku miejscach na całym ich obwodzie i umożliwiające sterowanie jedną klamką funkcjami otwierania, uchylania okna. Okucie obwiedniowe jest mechanizmem bardzo precyzyjnym, posiadającym jednak tolerancję kilku milimetrów na ich regulację w kilku kierunkach. W okuciach stosowanych przez firmę CDM regulacja tą dokonuje się za pomocą kluczyka imbusowego wg instrukcji regulacji okien. Na podstawie instrukcji każdy użytkownik może wykonać samodzielnie regulację okien. Także po założeniu skrzydeł w zamontowaną ościeżnicę montażysta powinien sprawdzić prawidłowość funkcjonowania okna, nasmarować elementy okucia w miejscach wskazanych w instrukcji, a w razie potrzeby dokonać regulacji. Skrzydła okna powinny się otwierać i uchylać lekko, bez jakichkolwiek tarć i oporów, a docisk skrzydła do ościeżnicy powinien być jednakowy na całym obwodzie.

6. Prace wykończeniowe

Autoryzowana ekipa montażowa ma za zadanie nie tylko zamontować i wyregulować okno, ale też pozostawić po sobie porządek.
W miejscach, gdzie uszkodzeniu uległ tynk wykuty np. pod kotwy, montażysta powinien umieć go naprawić. W trakcie montażu należy pamiętać, że ostatecznym zwieńczeniem nowego okna jest zamontowany pod nim parapet, nachylony w stronę przeciwną do okna. Od strony zewnętrznej trzeba pamiętać o obróbkach blacharskich wprowadzonych właściwie pod okapnik rynnowy okna, zabezpieczających mur przed zaciekaniem. Elementem estetycznym są listwy maskujące wokół okna, stosowane na zewnątrz i wewnątrz pomieszczeń.

Potrzebne materiały i narzędzia:
1. Jednoskładnikowa niskorozprężna pianka poliuretanowa.
2. Taśma papierowa samoprzylepna do powierzchni akrylowych.
3. Poziomica.
4. Wiertarka udarowa.
5. Kotwy do montażu.
6. Kliny.
7. Narzędzia do regulacji okien lub drzwi.
8. Wkręty do drewna i kołki rozporowe.
9. Opcjonalnie taśma poroszczelna i poroprzepuszczalna.

7. Montaż okna przesuwnego Hs

W oknach podnoszono przesuwnych HS cały ciężar skrzydeł przenoszony jest na próg. Ze względu na duży ciężąr skrzydeł (nawet do 400kg), odpowiednie posadownie progu jest warunkiem niezbędnym dla poprawnego funkcjonowania okna w całym okresie eksploatacji.

Montaż należy rozpocząć od:

a. Przykręcenie łączników budowlanych na całej obwodzie okna.
Rozstaw łączników powinien być wykonany zgodnie z rysunkiem nr 6 Ważne jest aby łącznik budowlany wykonany był z blachy ocynkowanej o grubości minimum 2mm i wymiarach 40x250mm.

b. Wypoziomowanie i zakotwienie progu uwzględniając założoną głębokość zatopienia progu w posadzce.
Próg powinien być podparty poprzez wylewkę samopoziomującą na całej szerokości okna zgodnie z rysunkiem nr 7, lub też punktowo poprzez elementy wykonane z twardych nienasiąkliwych materiałów np. sklejki impregnowanej wodoodpornej. Elementy do podparcia punktowego powinny mieć wymiar minimum 150x100mm i odpowiednią grubość, a ich rozmieszczenie powinno być wykonane zgodnie z rysunkiem nr 8. Przed zakotwieniem progu należy bezwzględnie sprawdzić jego prostoliniowość przykładając długą poziomicę, na której należy sprawdzić także wypoziomowanie progu. Próg nie może być wypaczony lub też być umieszczony nie w poziomie.

c. Ustawienie geometrii okna.
Za pomocą 2 klocków dystansowych umieszczonych po przekątnych drzwi należy ustawić poprawną geometrię (prostokątność) całej konstrukcji. Należy także sprawdzić pionowe ustawienie okna w kierunku prostopadłym do płaszczyzny szyby.

d. Zamocowanie okna w murze.
Zamocowanie okna należy wykonać zgodnie z zasadami opisanymi w punkcie 3.

e. Wykonanie izolacji okna.
Izolację okna należy wykonać zgodnie z zasadami opisanymi w punkcie 4. Przykład montażu okna z progiem podpartym na wylewce samopoziomującej pokazuje rysunek nr 9, a rysunek nr 10 pokazuje przykad montaż z progiem podpartym punktowo.

Zalecamy zastosowanie stosowanie systemowych ciepłych podwalini, które występują w wysokościach 100, 150mm. Podwaliny można składać ze sobą lub przycinać na żądaną wysokość.
Systemowe ciepłe podwaliny mogą zostać zastąpione poprzez podwalinę wykonaną z impregnowanego drewna.

Szczegółowe zakładowe wytyczne dotyczące montażu stolarki dostępne są sekcji do pobrania.

Pielęgnacja i konserwacja drewnianych okien, drzwi i okiennic

Zarówno transparentne jak i kryjące systemy powłok zapewniają ochronę przed niszczącym działaniem czynników pogodowych. Dwa razy w roku (najlepiej przed okresem letnim i zimowym) powierzchnia okien drewnianych powinna być gruntownie czyszczona z kurzu, śladów po owadach i innych zanieczyszczeń przy użyciu delikatnego detergentu i wody. Należy to robić nie tylko z powodów estetycznych, ale również po to, aby brud nie niszczył powłoki lakierniczej (tego typu zanieczyszczenia mogą powodować pojawienie się zielonych alg i grzybów). Po wyczyszczeniu na ramy nakładamy emulsję pielęgnacyjną.

Uwaga!

Większość produktów do czyszczenia szyb zawiera salmiak. Pozostałości salmiaku po czyszczeniu okien czy szyb w drzwiach muszą zostać usunięte, najlepiej przy pomocy czystej wody. Elementy wytrzeć do sucha miękką szmatką.

Zalecamy zastosowanie poniższych specjalistycznych produktów do czyszczenia i pielęgnacji powłoki lakierniczej

Produkt czyszczący:

Teknoclean 1956-00 – efektywnie usuwa brud, tłuszcz i inne zanieczyszczenia z powierzchni drewnianych. Opakowanie: 1,0 L

Produkt do pielęgnacji:

Teknocare 4250-00 – nadaje nowy połysk i zabezpieczenie powierzchniom zniszczonym słońcem, deszczem i mrozem, jednakże nie zastępuje tradycyjnej renowacji uszkodzonej powłoki. Opakowanie: 0,5 L

Więcej informacji dotyczących zasad pielęgnacji i renowacji okien drewnianych dostępne są w sekcji do pobrania.

Każde okno już w fabryce ma odpowiednio wyregulowane okucia, a ewentualnych korekt dokonuje grupa montażowa podczas jego montażu. Przynajmniej podczas początkowego okresu eksploatacji okna nie wymagają dodatkowej regulacji przez użytkownika. Jednak nawet w oknach poprawnie użytkowanych może z czasem dojść do rozregulowania okuć, choćby z powodu naturalnego rozszerzania się i kurczenia profili okiennych latem i zimą. Najbardziej są na to narażone duże okna, ponieważ ulegają one większym odkształceniom pod wpływem zmian temperatury, a ponadto na ich okucia działa znaczne obciążenie wynikające z dużego ciężaru skrzydeł. Takie okna trzeba częściej sprawdzać i regulować.

Więcej instrukcji o konserwacji i regulacji stolarki okiennej i drzwiowej dostępne są w sekcji do pobrania.

Firma CDM Sp. z o.o. jako producent stolarki okiennej i drzwiowej udziela gwarancji na cały wyrób (wymienione w podpunktach a i b), w skład którego wchodzi gwarancja na:

• konstrukcję z drewna
• szczelność pakietów szybowych
• okucia (poza akcesoriami dodatkowymi)
• powłokę lakierniczą
• okładziny aluminiowe

a) Gwarancja na poszczególne wyroby w przypadku autoryzowanego montażu:

• okna drewniane – 5 lat
• okna drewniano – aluminiowe – 5 lat
• drzwi zewnętrzne – 2 lata
• ogrody zimowe – 1 rok
• systemy fasadowe – 1 rok

b) Gwarancja w w przypadku braku autoryzowanego montażu:

• okna drewniane – 2 lata
• okna drewniano – aluminiowe – 2 lata
• drzwi zewnętrzne – 2 lata
• ogrody zimowe – 1 rok
• systemy fasadowe – 1 rok

c) Gwarancja na pozostałe produkty niezależnie od rodzaju montażu:

• parapety drewniane – 1 rok
• okiennice – 1 rok
• akcesoria dodatkowe – nawiewniki, kontaktrony, samozamykacze – 1 rok
• inne produkty oferowane przez sprzedającego – 1 rok

Szczegółowe informacje dotyczące warunków gwarancji dostępne są w sekcji do pobrania.